Zawartość
Śpiąca choroba, znana naukowo jako ludzka trypanosomatoza afrykańska, jest chorobą wywoływaną przez pierwotniaka Trypanosoma brucei gambiense iRhodesiense, przenoszona przez ukąszenie muchy tse-tse, która najczęściej występuje w krajach afrykańskich.
Objawy tej choroby pojawiają się zwykle po kilku tygodniach od ukąszenia, jednak może to potrwać kilka miesięcy, a to zależy np. Od gatunku muchy i reakcji organizmu człowieka na drobnoustrój.
Gdy tylko pojawią się objawy, należy skonsultować się z lekarzem rodzinnym, ponieważ po zdiagnozowaniu śpiączki konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia, ponieważ bardzo ewoluuje, może zagrozić życiu osoby, ze względu na obrażenia spowodowane przez pasożyta w ustroju układ nerwowy i różne części mózgu.
Główne objawy
Objawy śpiączki różnią się w zależności od osoby i zależą od stadium choroby, na przykład:
- Faza skórna: na tym etapie na skórze można zaobserwować czerwone grudki, które następnie pogarszają się i stają się bolesnym, ciemniejszym, obrzękniętym kolorem zwanym rakiem. Ten objaw pojawia się około 2 tygodnie po ukąszeniu przez muchę tse-tse, występuje częściej u osób rasy białej i rzadko występuje u osób rasy czarnej;
- Etap hemolimfatyczny: po miesiącu od ukąszenia owada mikroorganizm dociera do układu limfatycznego i krwi, co prowadzi do pojawienia się wody w szyi, bólu głowy, gorączki i czerwonych plam rozsianych po całym ciele;
- Faza meningo-encefalityczna: jest to najbardziej zaawansowany etap choroby snu i senności, w którym pierwotniak dociera do ośrodkowego układu nerwowego, powodując uszkodzenie mózgu objawiające się dezorientacją, nadmiernym snem, zmianami w zachowaniu i problemami z równowagą organizmu. ciało.
Ponadto śpiączka może powodować inne zmiany w organizmie, takie jak zaburzenia serca, kości i wątroby, a także może powodować inne rodzaje chorób, takie jak zapalenie płuc, malaria. Dowiedz się więcej o głównych objawach malarii.
Jak postawiono diagnozę
Rozpoznanie śpiączki polega na wykonaniu badań krwi w celu sprawdzenia obecności specyficznych białek, zwanych immunoglobulinami IgM, oraz określenia, czy w krwiobiegu krążą przeciwciała. Jeśli dana osoba ma śpiączkę, badanie krwi może również wykazywać inne zmiany, takie jak anemia i monocytoza. Zobacz więcej o tym, czym jest monocytoza.
Osoby z podejrzeniem śpiączki powinny pobrać szpik kostny i nakłucie lędźwiowe, aby przeanalizować w laboratorium, jak daleko pierwotniaki dotarły do krwiobiegu i mózgu, a także służyć do zliczenia komórek obronnych w płynie mózgowo-rdzeniowym, co to płyn, który krąży w układzie nerwowym.
Jak to jest przekazywane
Najczęstszą formą przenoszenia śpiączki jest ukąszenie muchy tse-tse przez rodzinę Glossinidae. W rzadszych przypadkach infekcja może również powstać w wyniku ukąszenia innego rodzaju much lub komarów, które wcześniej ugryzły osobę zakażoną np. Pierwotniakami.
Mucha tse-tse występuje najczęściej na wiejskich obszarach Afryki, w miejscach o obfitej roślinności, upałach i dużej wilgotności. Zarażona mucha przenosi pasożyta przez resztę swojego życia i może zarazić kilka osób.
Dlatego ważne jest, aby podjąć pewne środki, aby zapobiec ukąszeniom much przez tse-tse, takie jak:
- Noś odzież z długimi rękawami, najlepiej w neutralnym kolorze, ponieważ muchę przyciągają jasne kolory;
- Unikaj przebywania blisko krzaka, ponieważ mucha może żyć w małych krzakach;
- Używaj środków odstraszających owady, szczególnie do odstraszania innych rodzajów much i komarów, które mogą przenosić chorobę.
Ponadto infekcja pasożytnicza może również przenosić się z matki na dzieci, wynikać z przypadkowych ukąszeń zanieczyszczonymi igłami lub mieć miejsce po związkach intymnych bez prezerwatywy.
Możliwości leczenia
Leczenie różni się w zależności od wieku osoby i zależy od stopnia rozwoju choroby, a jeśli jest leczone przed zaatakowaniem ośrodkowego układu nerwowego, stosowane leki są mniej agresywne, takie jak pentamidyna lub suramina. Jeśli jednak choroba jest bardziej zaawansowana, konieczne jest stosowanie silniejszych leków o większej liczbie skutków ubocznych, takich jak melarsoprol, eflornityna czy nifurtimoks, które muszą być podawane w szpitalu.
Zabieg ten należy kontynuować do całkowitego wyeliminowania pasożyta z organizmu, a zatem należy powtarzać krew i inne płyny ustrojowe, aby zapewnić całkowite wyeliminowanie pasożyta. Następnie należy czuwać przez 24 miesiące, obserwując objawy i przeprowadzając regularne badania, aby upewnić się, że choroba się nie powtórzy.
Stworzone przez: Tua Saúde Zespół redakcyjny
Bibliografia>
- NAJLEPSZE PRAKTYKI. Afrykańska trypanosomatoza. 2018. Dostępne pod adresem :. Dostęp 18 grudnia 2019
- STICH, sierpień; ABEL, Paulo M .; KRISHNA, Sanjeev. Ludzka trypanosomatoza afrykańska. BMJ. Tom 325, nr 27. 203-206, 2002
- ŚWIATOWA ORGANIZACJA ZDROWIA. Kontrola i nadzór nad ludzką trypanosomatozą afrykańską. 2013. Dostępne pod adresem :. Dostęp 18 grudnia 2019
- ZEIBIG, Elizabeth A. Parazytologia kliniczna. 2.ed. Stany Zjednoczone Ameryki: Elsevier, 2013. 120-122.