Zawartość
Smutek to normalna emocjonalna reakcja na cierpienie, która pojawia się po utracie bardzo silnego związku emocjonalnego, czy to z osobą, zwierzęciem, przedmiotem, czy też z niematerialnym dobrem, takim jak na przykład praca.
Ta reakcja na stratę różni się znacznie w zależności od osoby, więc nie ma określonego okresu czasu, aby określić, jak długo powinien trwać smutek każdej osoby. Mimo to Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne zdefiniowało pewne parametry, które pomogą zidentyfikować patologiczny żal, który jest niezdrowy i należy go leczyć.
To, jak każda osoba cierpi, zależy od kilku czynników, takich jak związek, jaki miała ze zmarłym, typ rodziny lub wsparcia społecznego oraz osobowość każdej osoby.
Główne etapy żałoby
Proces żałoby bardzo różni się w zależności od osoby, więc istnieje kilka sposobów wyrażania uczuć, jakie może wywołać śmierć i strata. Jednak często proces żałoby dzieli się na 5 faz:
1. Zaprzeczanie i izolacja
Po otrzymaniu wiadomości, że coś lub ktoś, z kim miał bardzo silny związek, zostało utracone, jest bardzo możliwe, że w pierwszej fazie dana osoba nie wierzy wiadomościom, można zaobserwować reakcję zaprzeczenia.
Reakcji tej może również towarzyszyć wycofanie się ze strony innych ludzi, co zwykle służy złagodzeniu bólu i innych negatywnych skutków, jakie niosą tego typu wiadomości.
2. Gniew
W drugiej fazie, gdy osoba zaprzeczy wydarzeniu, często pojawia się uczucie złości, któremu mogą towarzyszyć inne oznaki, takie jak ciągły płacz i łatwe rozdrażnienie, nawet w przypadku przyjaciół i rodziny. Nadal może występować niepokój i niepokój.
3. Okazja
Po doświadczeniu złości i oburzenia normalne jest, że osoba nadal ma pewne trudności z akceptacją rzeczywistości i dlatego może próbować dojść do porozumienia, aby wyjść z sytuacji, której doświadcza. Na tym etapie osoba może nawet próbować zawrzeć układ z Bogiem, aby wszystko wróciło do tego, jak było wcześniej.
Tego rodzaju negocjacje różnią się w zależności od osoby i często są przeprowadzane nieświadomie, chyba że są Państwo monitorowani przez psychologa lub psychiatrę.
4. Depresja
W tej fazie osoba wchodzi w proces przyzwyczajania się do sytuacji i dlatego może pojawić się uczucie kruchości, niepewności, zranienia i nostalgii.
To na tym etapie osoba zaczyna mieć większe poczucie rzeczywistości i tego, co się stało, nie można rozwiązać. Również na tym etapie wskazany jest monitoring u psychologa, który pomoże dostosować się do nowej rzeczywistości, aby wejść w ostatnią fazę żałoby.
5. Akceptacja
Jest to ostatnia faza procesu żałoby, w której osoba zaczyna odzyskiwać nawyki, które miała przed wydarzeniem, które spowodowało stratę, powracając do normalnej codziennej rutyny. Od tego etapu osoba staje się również bardziej gotowa do kontaktów towarzyskich z przyjaciółmi i rodziną.
Jak pokonać proces żałoby
Utrata bliskiej osoby to wydarzenie, które dzieje się w życiu prawie każdego i towarzyszy mu wiele emocji i uczuć. Niektóre strategie, które mogą pomóc w tym procesie, to:
- Poświęć niezbędny czas: każdy jest inny i doświadcza tego samego wydarzenia w określony sposób. W ten sposób nie ma czasu, który określa, kiedy ktoś powinien czuć się dobrze. Ważne jest, aby każda osoba przeżywała ten proces we własnym tempie, bez poczucia presji;
- Naucz się akceptować ból i stratę: należy unikać szukania innych sposobów zajmowania czasu i umysłu, ponieważ unikanie myślenia o sytuacji, na przykład praca lub ćwiczenia fizyczne, mogą w końcu opóźnić proces żałoba i przedłużające się cierpienie;
- Wyraź to, co czujesz: nie zaleca się tłumienia emocji i uczuć podczas procesu żałoby, dlatego zaleca się wyrażanie tego, co czujesz. Nie powinno być wstydu ani strachu, aby płakać, krzyczeć lub rozmawiać z innymi bliskimi Ci osobami, na przykład z psychologiem lub psychiatrą;
- Dołącz do grupy wsparcia: to dobra opcja dla tych, którzy nie chcą robić indywidualnych sesji z profesjonalistą. W tych grupach kilka osób, które przeżywają podobne sytuacje, mówi o tym, co czują, a ich doświadczenie może pomóc innym;
- Otaczaj się bliskimi: spędzanie czasu z ludźmi, na których Ci zależy i którzy mają wspólne historie, którymi możesz się podzielić, ułatwia proces żałoby, zwłaszcza jeśli są spokrewnieni z osobą, zwierzęciem lub przedmiotem, który został utracony.
Oprócz tych strategii zawsze dobrze jest skonsultować się ze specjalistą, takim jak psycholog lub psychiatra, który będzie w stanie ocenić przypadek i zasugerować inne opcje, które pomogą Ci lepiej pokonać proces żałoby.
Jak radzić sobie z żalem u dzieci
Konieczność wyjaśnienia dziecku, że ktoś wyjątkowy przeszedł, nie jest łatwym zadaniem, jednak istnieją pewne strategie, które mogą pomóc uczynić ten proces nieco łatwiejszym i mniej traumatycznym, na przykład:
- Mówiąc prawdę: ukrywanie niektórych faktów może sprawić, że przeżycie żałoby będzie bardziej bolesne i zagmatwane, ponieważ dziecko może nie znaleźć sensu tego, co się dzieje;
- Wyrażanie ruchów i uczuć: jest to sposób na pokazanie, że dziecko może również odczuwać ten sam rodzaj emocji i że jest to coś zupełnie normalnego;
- Nie pytaj o inną osobę: rodzice są zazwyczaj najważniejszymi emocjonalnymi postaciami dla dziecka, dlatego muszą być obecni w momencie wiadomości, aby zapewnić pewne bezpieczeństwo. Jeśli nie jest to możliwe, wiadomość musi być przekazana przez kogoś bliskiego emocjonalnie, na przykład dziadka, babci lub wujka;
- Wybór spokojnego miejsca: pozwala to uniknąć niepotrzebnych zakłóceń i umożliwia bliższy kontakt z dzieckiem, a także stworzenie środowiska, w którym łatwiej jest wyrażać uczucia;
- Nie używaj zbyt wielu szczegółów: najlepiej, aby wiadomości były podawane w sposób prosty, jasny i uczciwy, bez bardziej skomplikowanych lub szokujących szczegółów, przynajmniej na wczesnym etapie.
Żałoba dziecka różni się znacznie w zależności od wieku, więc strategie te mogą wymagać dostosowania. Dlatego konsultacja z psychologiem dziecięcym może być doskonałym sposobem na pokierowanie żałobą dziecka.
Ważne jest również, aby wiedzieć, że nie ma idealnego czasu na przekazanie dziecku wiadomości, dlatego nie należy czekać na „odpowiedni moment”, ponieważ może to wywołać większy niepokój i opóźnić proces żałoby.
Kiedy iść do psychologa lub psychiatry
Poszukiwanie profesjonalnej pomocy psychologa lub psychiatry może być dobrym sposobem na zapewnienie zdrowego procesu żałoby. Jednak większość ludzi jest również w stanie poradzić sobie z własnym smutkiem, więc jeśli nie czujesz się komfortowo, nie zawsze trzeba szukać profesjonalnej pomocy.
Istnieją jednak przypadki, w których żałobę można uznać za „niezdrową” lub patologiczną, zwłaszcza gdy uczucia są wyjątkowo intensywne lub trwają dłużej niż 12 miesięcy w przypadku dorosłych lub dłużej niż 6 miesięcy w przypadku dzieci . W takich sytuacjach niezbędny jest profesjonalny monitoring.
Niektóre oznaki, które mogą wskazywać na „niezdrowy” proces żałoby, jeśli trwają przez kilka miesięcy, to:
- Stałe pragnienie przebywania z osobą, która się zgubiła;
- Trudno uwierzyć w śmierć ukochanej osoby;
- Poczucie winy;
- Pragnienie śmierci, aby być z osobą;
- Utrata zaufania do innych;
- Nie mając już woli życia;
- Trudności w utrzymywaniu przyjaźni lub codziennych czynnościach;
- Brak możliwości planowania z wyprzedzeniem;
- Poczucie nieproporcjonalnego cierpienia z powodu tego, co jest uważane za „normalne”.
Ten rodzaj żałoby może pojawić się u każdego lub w wieku, jednak częściej występuje u kobiet.