Zawartość
Strongyloidiasis to choroba jelit wywoływana przez pasożyta Strongyloides stercoralisktóry powoduje takie objawy, jak biegunka, bóle brzucha i wzdęcia. Istnieje jednak bardziej poważny i rozpowszechniony wariant choroby, który atakuje płuca i krążenie, powodując gorączkę powyżej 38ºC, wymioty, kaszel i duszności.
Robak ten infekuje ludzi przez skórę w postaci larwy i rozprzestrzenia się po organizmie, aż dotrze do jelita, gdzie rośnie i rozmnaża się. Aby uniknąć tej choroby, zaleca się chodzenie po ulicy i dokładne mycie jedzenia przed jedzeniem, a leczenie odbywa się za pomocą tabletek odrobaczych, takich jak albendazol i iwermektyna.
Główne objawy
Gdy układ odpornościowy nie jest osłabiony lub gdy liczba pasożytów jest bardzo mała, objawy zwykle nie pojawiają się. Jednak w niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy liczba pasożytów jest bardzo duża, mogą pojawić się objawy, takie jak:
- Czerwonawe plamy na skórze, które pojawiają się, gdy larwy wnikają w skórę lub przez nią przechodzą;
- Biegunka, wzdęcia, bóle brzucha, nudności i słaby apetyt pojawiają się, gdy pasożyty znajdują się w żołądku i jelitach;
- Suchy kaszel, duszność lub ataki astmy, gdy larwa powoduje stan zapalny płuc podczas przechodzenia przez ten obszar.
U osób z upośledzonym układem odpornościowym, np. Chorych na AIDS lub niedożywionych, często rozwija się rozsiana postać choroby, objawiająca się gorączką powyżej 38ºC, silnym bólem brzucha, uporczywą biegunką, wymiotami, dusznością, kaszlem wydzielina, a nawet krew.
Ponadto, ponieważ pasożyt ten udaje się przebić ścianę jelita, prawdopodobne jest, że bakterie jelitowe zostaną przeniesione do innych części ciała, powodując na przykład uogólnioną infekcję.
Koło życia Strongyloides stercoralis
Zakaźne larwy pasożyta, zwane również larwami filarioidów, są obecne na ziemi, zwłaszcza w glebie z piaskiem i błotem, i są w stanie przeniknąć do organizmu przez skórę, nawet jeśli nie ma rany. Następnie rozprzestrzeniają się przez krwiobieg, aż dotrą do płuc. W tym regionie larwy mieszają się ze śluzem i wydzielinami z dróg oddechowych, a po połknięciu tych wydzielin docierają do żołądka i jelit.
W jelicie pasożyty znajdują dogodne miejsca do wzrostu i rozmnażania się, gdzie osiągają wielkość do 2,5 mm i uwalniają jaja, z których wyrastają nowe larwy. Strongyloidiasis jest przenoszona głównie przez ludzi, ale także przez psy i koty, które wraz z kałem uwalniają larwy do środowiska.
Inne formy infekcji to spożycie wody i pokarmu skażonego larwami lub odchodami zarażonych osób. Okres od zakażenia do uwolnienia larw z kałem do wystąpienia objawów może wynosić od 14 do 28 dni.
Jak wygląda diagnoza i leczenie
Strongyloidiasis rozpoznaje się badając kał, identyfikując larwy, ale w celu potwierdzenia często może być konieczne kilkakrotne powtórzenie badania, aż do znalezienia pasożyta.
Zabieg przeprowadza się lekami przeciwpasożytniczymi w tabletkach pod nadzorem lekarza pierwszego kontaktu, takimi jak tiabendazol, albendazol lub nitazoksanid przez 3 do 5 dni lub iwermektyna w pojedynczej dawce. Aby poprawić efekt i wyeliminować wszystkie pasożyty, idealnym rozwiązaniem jest powtórzenie dawek po 10 dniach, ponieważ osoba może ponownie zarazić się larwami wydostającymi się z kałem.
Zapobieganie Strongyloidiasis
Zapobieganie strongyloidozie można wykonać za pomocą prostych środków, takich jak:
- Nie chodź boso, zwłaszcza po ziemi z piaskiem i błotem;
- Dobrze umyj jedzenie przed jedzeniem;
- Umyj ręce po wyjściu z łazienki;
- Lecz infekcję prawidłowo, aby uniknąć jej ponownego wystąpienia.
Ponadto mycie okolicy narządów płciowych po wypróżnieniu jest dobrym sposobem, aby zapobiec ponownemu zakażeniu organizmu przez larwę lub przekazaniu jej innym ludziom.