Zawartość
Zaćma wrodzona to zmiana w soczewce oka, która rozwija się w czasie ciąży i dlatego jest obecna u dziecka od urodzenia. Głównym objawem wrodzonej zaćmy jest obecność białawej błony wewnątrz oka dziecka, którą można zauważyć w pierwszych dniach życia dziecka lub po kilku miesiącach.
Ta zmiana może dotyczyć tylko jednego oka lub obu i jest zwykle uleczalna poprzez prostą operację, która zastępuje soczewkę oka dziecka. W przypadku podejrzenia zaćmy wrodzonej ważne jest, aby dziecko poddało się badaniu wzroku, które wykonuje się w pierwszym tygodniu życia, a następnie powtórzone w 4., 6., 12. i 24. miesiącu życia, ponieważ można potwierdzić rozpoznanie i rozpocząć właściwe traktowanie. Zobacz, jak wykonuje się badanie wzroku.
Objawy wrodzonej zaćmy
Wrodzona zaćma występuje od momentu urodzenia, ale w niektórych przypadkach może minąć kilka miesięcy, zanim zostanie zidentyfikowana, gdy rodzice lub inni opiekunowie dziecka obserwują białawy film w oku, tworząc wrażenie „zmętnienia źrenicy” .
W niektórych przypadkach ten film może również rozwijać się i pogarszać w czasie, ale gdy zostanie zidentyfikowany, należy poinformować pediatrę, aby rozpoczął odpowiednie leczenie i uniknął pojawienia się trudności z widzeniem.
Najlepszym sposobem potwierdzenia rozpoznania zaćmy wrodzonej jest wykonanie testu odruchu czerwonego, zwanego również małym badaniem wzroku, w którym lekarz rzuca specjalne światło na oko dziecka, aby sprawdzić, czy nie ma zmian w strukturach.
Główne przyczyny
Większość wad wrodzonych zaćmy nie ma określonej przyczyny, zalicza się je do idiopatycznych, jednak w niektórych przypadkach zaćma wrodzona może być następstwem:
- Zaburzenia metaboliczne w ciąży;
- Zakażenia kobiety ciężarnej toksoplazmozą, różyczką, opryszczką lub cytomegalowirusem;
- Deformacje w rozwoju czaszki dziecka.
Wrodzona zaćma może być również spowodowana czynnikami genetycznymi, a dziecko z podobnymi przypadkami w rodzinie prawdopodobnie urodzi się z wrodzoną zaćmą.
Jak przebiega leczenie
Leczenie zaćmy wrodzonej zależy od ciężkości choroby, stopnia wzroku i wieku dziecka, ale zwykle polega na operacji wrodzonej zaćmy w celu wymiany soczewki, którą należy wykonać między 6 tygodniem życia a 3 miesiącem życia. Jednak czas ten może się różnić w zależności od lekarza i historii dziecka.
Generalnie operację wykonuje się na jednym oku w znieczuleniu miejscowym, a po 1 miesiącu na drugim, a podczas rekonwalescencji konieczne jest nałożenie wskazanych przez okulistę kropli do oczu, aby złagodzić dyskomfort dziecka, a także zapobiec pojawieniu się infekcji. W przypadku częściowej wrodzonej zaćmy zamiast zabiegu chirurgicznego może być wskazane zastosowanie leków lub kropli do oczu.